De bijzondere Hondshaai

“Wist u dat hondshaai al jarenlang geliefd is onder een andere naam?”, vraagt Chef. Al weer bijna een jaarlang siert deze minder bekende vissoort de Amabelse Bode. En dat is zeker terecht. De ondergewaardeerde, bijzondere hondshaai is een zeer smaakvol, mager visje, fijn van smaak en zonder graten. Toch waagt maar amper twee procent van de Nederlandse gezinnen zich aan de bijzondere hondshaai. “Dat kan dus wel beter!” Roept Chef vanuit de keuken.

 

“Vroeger lag er bij de vishandelaar ‘zeepaling’ in de vitrine” begint Chef te vertellen.  Mensen hadden het niet door, maar dat was haai, hondshaai. Die ‘zeepaling’ was echt volksvoedsel; niet zo duur, wit van vlees, fijn van smaak en zonder graten. Daarenboven bevat de vis bijna geen vet. Je kon het overal kopen, met of zonder vel, als warm gerookte stukken of opgelegd in het zuur. Maar plots verdween de zeepaling uit de vitrines van de visboeren.

 

Vanaf het jaar 1993 regelt een Koninklijk Besluit de namen waaronder vis mag worden verkocht. Het noemen van Hondshaai als ‘zeepaling’ werd gezien als fraude. Zeepaling is eigenlijk een andere soort vis. Controleurs traden hard op. Op een dag ging het zelfs zo ver dat een vishandelaar een proces-verbaal kreeg omdat hij maatjes in zijn vitrines had liggen. Volgens het besluit had daar ‘haring’ moeten staan! Ondertussen zijn de ambtenaren wat bijgedraaid, maar de naam zeepaling is nooit meer teruggekeerd.

 

In andere talen bestaat iets gelijkaardigs; de Engelsen verkopen deze vis vaak als rock salmon, al heeft de haai evenmin iets met zalm te maken. In Frankrijk en Wallonië heet hij roussette, maar op de menukaart staat vaak saumonette. Nog een valse zalm. En in Italië? Daar vernoemen ze de hondshaai naar een (hout)duif: palombo.

 

Maar ondanks de verschillende namen die deze vis draagt; het vertrouwen van onze vissers in hondshaai is groot. Het is een vis van bij ons uit de Noordzee, met een rotsvaste kwaliteit en een stabiele aanvoer. Er wordt niet specifiek op hondshaai gevist, deze vissoort is een bijvangst van de visserij op zeetong, pladijs en zeeduivel.  Chef kan nog uren doorkletsen over deze interessante vis. Wij van Amable zijn groot fan van de bijzondere, lekkere en gezonde hondshaai. Chef creëerde er zijn nieuwste gerecht mee:

 

Hondshaai

In Silly Blanche gemarineerd | koolrabi | dillemayonaise | Zorri cress

 

“En natuurlijk: haai op het menu, dat klinkt toch gevaarlijk lekker?!” glundert Chef.

Komt u Chefs nieuwe gerecht proberen?!

 

Reserveer uw tafel

Matse: Jongste gastheer van Zeeland.

Mogen wij u voorstellen – Matse!

Mogen wij u voorstellen aan de jongste gastheer van Amable? U heeft hem wellicht al eens zien werken bij Amable, met de nadruk op werken, want Matse staat écht nooit stil! Matse is de jongste medewerker van Amable, maar dat zou u niet zeggen als hij bij u aan tafel staat.

Met zijn enthousiasme en professionaliteit lijkt hij al bijna volwassen, maar Matse is eigenlijk nog maar een tiener. Toen hij snuffelstage mocht lopen voor school, wilde Matse maar één ding: Werken in het restaurant van zijn grote broer Lloyd! Nu, al bijna een jaar later, is Matse niet meer weg te denken uit het team van Amable. En daar zijn we niet alleen blij mee, maar ook óntzettend trots op!

 

“Ik kom uit een grote, ondernemersgezinde familie. Dus ik heb heel wat te bewijzen aan mijn grote broers en zussen. Ik werk daarom zo hard als ik kan, iedere keer weer! Gelukkig is het heel leuk werk, en hebben we een gezellig team, dat maakt het een stuk makkelijker.”

– Matse

 

“Natuurlijk doe ik ook leuke dingen; zo ga ik graag chillen met mijn vrienden of een spelletje op mijn Playstation spelen. Daarnaast ben ik meerdere keren in de week op het voetbalveld te vinden. Op de voetbal sta ik in de verdediging, recht of links van het veld. En wat blijkt? Stonden mijn broers daar vroeger ook! Blijkbaar lijken we niet alleen qua uiterlijk op elkaar.. Wie er beter is? Daar zullen we helaas nooit achterkomen, want mijn broers zijn inmiddels al gestopt met voetballen. Maar op de Playstation win ik het voetbalspel FIFA zeker weten van ze!”

 

“Wat ik later wil gaan studeren? Dat weet ik nog niet precies. Gelukkig heb ik nog eventjes om dat te bedenken. Maar ik denk dat het economie wordt. Dat heb ik van huis uit mee gekregen, en daar ben ik goed in. Als het werk later maar net zo leuk is als hier bij Amable.” Aldus Matse.

 

Nou Matse, als jij zo je best blijft doen, dan weten wij zeker dat je alles kunt worden wat je wilt zijn!

“Anders kun je altijd bij Amable blijven, daar kunnen we jou harde werken zeker gebruiken.”

zegt een trotse Chef met een knipoog.

 

Komt u Matse ontmoeten bij Amable?

 

Reserveer

Kalfsezel; Is het een kalf of een ezel?

Kalfsezel

Kalfsezel; is het een kalf of een ezel?

Kalfsezel – Is het een kalf of een ezel?

Chef hoort het u denken.

 

Het antwoord is kalf. Het vlees wordt uit het ezelstuk gesneden. Dit gedeelte bevindt zich op de dikke lende na het staartstuk, en wordt ook wel het liesstuk genoemd. Hier in Nederland is het een bijna vergeten stukje vlees maar in de VS zeker niet. Sterker nog, het is hét barbecue gerecht van de westkust. Daar staat het bekend onder de naam Tri-Tip.

 

 

Het liesstukje is een smaakvol stukje vlees dat makkelijk te bereiden is. De naam ezeltje zou een afgeleide kunnen zijn van het gemak om het kunnen bereiden. ‘Zelfs een ezel kan het’. Ook zijn er associaties tussen de vorm van het vleesstukje en de oren van een ezel.

 

In Amsterdam noemen ze dit stukje vlees gekscherend ‘een stukkie pas getrouwd’. Dat komt doordat de bereiding van het ezeltje zo makkelijk is, dat het bijna niet mis kan gaan. Vroeger kreeg een pasgehuwde vrouw dit stuk als cadeau van de plaatselijke slager, om haar eerste braadstuk na de huwelijkse nacht niet te laten mislukken. En in Gelderland staat het bekend als ‘schoonmoedervlees’. Had ze toch het idee dat ze kon bakken en braden. “Kortom, de bereiding van dit vlees gaat bíjna altijd goed!”, grapt Chef.

 

Het ezeltje is een verrassend, smaakvol en vrij uniek stuk vlees. Het liesstuk ligt dus tegen de dikke lende aan, heeft een lange draad en in het stuk verloopt die draad ook nog eens, daar moet u dus goed opletten met het trancheren, in plakjes snijden, want anders zal dit stukje vlees vrij taai lijken. Goed haaks op de draad gesneden is het echter erg sappig en mals. Echt een stuk voor de grillmaster!

 

Onbekend maakt onbemind maar de echte liefhebber weet wel beter. Een echte alleskunner die bijna niet kan mislukken, iedere ezel zou het kunnen. Echter, Wij van Amable vinden dat er wel wat aandacht en liefde aan de bereiding van dit stukje vlees te pas moet komen!

 

Benieuwd wat Chef heeft bedacht?

 

Bekijk de Amabelse Bode

Het Geheim van Amable Pt. 9

Het Geheim van Amable Pt. 9

Het Geheim van Amable?

‘Kruiden zijn een zegen der menschheid,
ze waren het voor duizend jaren en ze zullen het na duizend jaar zijn,
ze zijn een wonderwerk van kracht en geur en gratie’.

– W.F. Werumeus Buning

Tegenwoordig profiteren we van de wetenschap, die ons voorziet van allerlei medicijnen voor de meest uiteenlopende ziektes en kwalen. Maar onze voorouders hadden daar veel minder kennis van. Zij haalden hun medicijnen uit de natuur. We horen u denken, er is geen plant waar paracetamol aan groeit, en ook ibuprofen struiken bestaan niet.

Het zal u misschien verbazen, maar sommige van de meest voorkomende kruiden hebben medische talenten. U hoeft ze geen dokter te noemen. Maar helpen kunnen ze in veel gevallen wel degelijk. Zo wordt er in de farmaceutische industrie ook meer dan eens gebruik gemaakt van de helende krachten van de natuur. Maar Chef? Die gebruikt ze liever vers uit de tuin van Amable om heerlijke gerechten mee te maken!

Chef gebruikt graag Rozemarijn, en niet alleen omdat hij er zo gek op is. Elke ochtend gaat zijn wekker vroeg, en dit kruid weerhoudt hem om meermaals op die snooze button te drukken. Rozemarijn staat bekend om haar energieopwekkende krachten, en is een echte antioxidant voor een goed humeur en creativiteit.

En ’s avonds? Wanneer Chef ligt te piekeren in bed over zijn Amable? Daar heeft hij natuurlijk ook een oplossing voor geplant: Kamille! Chef heeft de Kamille een beetje aan de zijkant geplant, want het is een plant die snel kan overheersen in de tuin. Hij kan andere planten snel verdringen en verstikken. Kamille geeft rust en kracht, het perfecte late night kopje thee voor het slapen gaan. Dit kruid werkt kalmerend en rustgevend voor het zenuwstelsel. Vooral bij klachten die ontstaan door stress, zoals vermoeidheid en slapeloosheid.

Iedereen kent hem wel; Munt! Of het nou verwerkt wordt in een verse munt thee met honing, of in een mojito, ook dit kruid heeft zo zijn voordelen. Munt levert tal aan vitaminen, zoals calcium, fosfor en vitamine C en E. Al die vitaminen geven je immuunsysteem een ware boost, weg met die snotneus! Dus onthoud, munt is niet alleen handig voor een frisse mond..

Nog een pareltje om niet te vergeten; Dille. Vaak ziet u dit kruid als takje garnering op een vis, maar blijft hij onaangetast en verdwijnt in de prullenbak. Dat is ontzettend jammer, want dit kruid is een grote bron van de belangrijkste vitaminen voor je immuunsysteem en helpt bij spijsverteringsproblemen.

Dus de volgende keer als u bij Amable bent, vergeet dan niet;

Het geheim van Amable; al wat lekker is, is ook gezond!

Restaurant Amable Kamperland Culinaire Ambiance

Culinaire Ambiance

“Chef Lloyd Nathaniel onderscheidt zich met zijn zaak van andere restaurants in de buurt door een eigentijdse toets te geven aan klassiekers en een uitzonderlijke locatie.”
– Culinaire Ambiance journalist Willem Asaert

 

Journalist en recensent Willem Asaert bezoekt elke week enkele unieke adresjes op zoek naar Gastronomie met een hoofdletter G. Deze week schoof hij aan bij Amable. Benieuwd wat hij over ons heeft geschreven? Leest u snel verder!

 

Over de Grens

 Amable Kamperland: Kerk in Noord-Beveland omgetoverd tot brasserie.

 

Noord-Beveland mag dan één van de dunst bevolkte gebieden van Nederland zijn, in Kamperland vind je een even verrassende als geslaagde restaurant reconversie die je eerder in een grootstad verwacht. Een voormalige kerk werd na bijna 20 jaar leegstand omgetoverd tot brasserie Amable Kamperland. Zowel voor haar keuken als bijzonder gezellig interieur trekt deze even makkelijk gasten aan uit de nabije omgeving als uit buitenland.

 

Chef-eigenaar Lloyd Nathaniel zag in Kamperland, gelegen op een paar kilometer van de oever van het Veerse Meer niet alleen culinair maar even goed toeristisch potentieel. Zeker met de talrijke Belgen en Duitsers die graag de natuurpracht van Noord-Beveland opzoeken. Wel bijzonder als je weet dat hij als prille twintiger die visie in 2017 concreet en met succes vormgaf.

 

Ook opmerkelijk is zijn aanpak om brasserie Amable Kamperland van bij aanvang en nog steeds zeven op zeven te openen. “Onze brasserie geniet daarvoor inmiddels bekendheid,” aldus Lloyd Nathaniel. “Vooral toeristen die van verder toekomen en graag nog iets willen eten, kunnen dat op prijsstellen. Vandaar dat we alle dagen van 11 tot 22 uur geopend zijn.” Op zich onderscheidt Amable Kamperland zich daarmee op Noord-Beveland en in heel Zeeland van vele andere eetgelegenheden.

 

Maar er is uiteraard meer. Het gedachtegoed rond werken met lokale producten geeft de chef onder meer concreet vorm met de aanleg van een voedseltuin met permanente beplanting. Hij voelt de tuin aan als een creatieve stimulans die hem bewuster en makkelijker seizoensgericht doet werken.

 

De chef houdt van klassieke gerechten waaraan hij met bepaalde accenten een aparte toets geeft. Denk daarbij aan een tartaar van rundvlees voorzien van de bekende garnituren en waarbij een gefrituurde eidooier de traditionele rauwe vervangt. Of een croque-monsieur waarbij de ham plaats moet maken voor pulled beef, of een uitsmijter met guanciale. Zijn gerechten tonen niet alleen een persoonlijke hand door bepaalde eigenzinnige combinaties maar evenzeer door het gebruik van specifieke technieken om ingrediënten een apart cachet te geven. Zo serveert hij tataki van Zeeuws lam met ingelegde little gem, dressing van mosterd en munt plus kerrie krokant. “Alles wordt zelf gemaakt, tot de Zeeuwse bolussen met bruine basterdsuiker of appeltaart toe. Die maak ik volgens een aloud recept dat ik al vele jaren koester.”

 

Chef staat glunderend in zijn keuken. Dit vond hij toch wel een hele leuke tekst,

die hij maar al te graag met u wilde delen.

Wat zijn hij en zijn team toch trots met Amable. 

 

Bekijk Chef’s Amabelse Bode

Het Geheim van Amable Pt. 8

Het Geheim van Amable Pt. 8

Het geheim van Amable

‘Het is niet de taak van de botanicus om het onkruid uit te roeien. Zijn taak zit er op als hij ons precies kan vertellen hoe snel ze groeien’

  • – Cyril Northcote Parkinson

U kent het vast, de planten in uw tuin die zomaar tevoorschijn komen zonder dat u ze gezaaid heeft. Waarschijnlijk noemt u deze planten onkruid. Maar waarom dat ‘on-‘? Omdat het planten zijn die ergens groeien waar ú ze liever niet wilt hebben?

Ja, deze ‘onkruiden’ kunnen lastig zijn, maar ze zijn zeker ook heel nuttig. Ze groeien namelijk precies op de plek waar ze nodig zijn. Ze vertellen iets over de samenstelling van de bodem. Daarom worden ze ook wel signaal-, of indicatorplanten genoemd.

Wanneer Chef door zijn tuin loopt denkt hij; “Ha, wéér een gratis plant die me komt helpen”! Loopt u met hem mee langs al dat wilde onkruid en… glimlach.

Zo vinden we in de tuin van Amable vinden de Paardenbloem (Equisetum orvense). “De paardenbloem vertelt ons dat de grond vruchtbaar en stikstofrijk is. Ze haalt met haar lange penwortel de kalk uit diepere lagen op zodat het vrij komt voor planten in de bovenste laag van de grond. Door met haar wortels zo diep in de grond te gaan, brengt de Paardenbloem ook zuurstof de grond in en ruimte voor water om dieper de bodem in te dringen.”

“Maar,” gaat Chef verder,” de bloeiende paardenbloemen in de tuin van Amable zijn ook heel belangrijk voor vlinders, bijen en andere insecten”. Ze bloeit in maart en april, als één van de eerste planten. In deze periode worden ook de vlinders en de bijen wakker, na een lange winter. En dan hebben ze honger! Het is dan nog moeilijk om voedsel te vinden, en paardenbloemen bieden de uitkomst; ze geven nectar en ook stuifmeel. Deze bevatten eiwitten die bijen en vlinders nodig hebben voor het maken van hun eieren en het voeden van hun larven.

Daarom luistert Chef naar wat zijn planten hem willen vertellen. Zó kunnen we bij Amable beter gebruik maken van het onkruid in de tuin en alles wat zij ons, maar ook haar mede natuur, te bieden heeft. En dat is het geheim van Amable..

 

Amable voedseltuin 7

Het Geheim van Amable Pt. 7

Leef en laat leven – In het ecosysteem moet je verliezen nemen.
Het geheim van Amable Pt 7? Chef begint te vertellen; U kent ze wel, de blauwe slakkenkorrels die je in de tuin in de rondte strooit om de slakken te verjagen, of zelfs te doden. Zo zijn er natuurlijk tal van dit soort voorbeelden om uw gewassen te beschermen. Er zijn zelfs onderzoekers die rassen met elkaar kruisen om ze minder vatbaar te maken voor ziekten, of een speciaal goedje ontwikkelen om de luizen op de gewassen te verdelgen.

Inmiddels worden we meer en meer bewust van het belang van biologisch afbreekbare stoffen. Immers, zoals u misschien al wel weet, zijn lang niet alle bestrijdingsmiddelen gezond de grond waar uw planten op staan. Daarnaast nemen de planten het gif op, welke het vervolgens opslaat in zijn vruchten. Zo zijn de schadelijke stoffen niet enkel slecht voor uw tuin, maar ook voor u. En dat is natuurlijk het laatste wat we willen! Gelukkig zorgen biologisch afbreekbare stoffen in hedendaagse bestrijdingsmiddelen ervoor dat de schade aan de natuur beperkt blijft.

Bij Amable geloven we in eerlijk delen en natuurlijke balans. Chef is ervan overtuigd dat we geen dure gifstoffen nodig hebben, zolang u het prima vindt als een slak eens aan een plantje knabbelt.
Ja, de plant is weliswaar onbruikbaar geworden om in het restaurant te gebruiken. Maar als de plant weer terug groeit, komt hij er beter uit. Zijn wortels in de grond verbeteren sterk omdat hij zichzelf wil herstellen. Zo komt de plant gezonder en sterker als ooit tevoren terug, en smaakt hij nog lekkerder.

Maar ook door de ene plant op te offeren, blijven de slakken van de andere planten af en zo verder. Natuurlijk is het voor een boer geen optie om zijn gewassen te verliezen. Hier verdient hij immers zijn geld aan. Maar in de tuin van Amable staan voornamelijk meerjarige planten. Waar een boer vaak enkel jarige gewassen neemt om zijn land mee vol te zetten.

Natuurlijke balans is van onschatbare waarde voor onze voedseltuin. Als de slak geen natuurlijke vijanden heeft die in de tuin voorkomen groeit hij uit tot een plaag, en in dat geval is geen 1 plant meer veilig. Dan kunnen we de oogst op onze buik schrijven.

We kiezen er bij Amable dus voor om zo af en toe een plantje te delen met de slak, waar hij ervoor zorgt we in de toekomst kunnen genieten van nóg lekkerdere groente, kruiden en fruit. En dat is het geheim van Amable Pt 7.

 

 

Een Amabels Moederdag Diner

Voor de allerliefste mama’s geen bloemetjes dit jaar, maar een diner in Amable.

Chef heeft weer een mooi Moederdag menu mogen creëren.

Met nét dat beetje extra liefde, speciaal voor uw moeder. 

Wat Chef heeft bedacht?

U leest het hier!

 

 

Uiteraard zou is Chef zijn Moederdag menu niet compleet zonder bijpassende wijnen. Dit jaar heeft hij wel heel speciale wijnen uitgezocht; de Mwa de Meler Blanc de Noir en Tinto! Wijnen die nét zo lekker zijn als de kusjes op het etiket.

 

De wijngaard van Bodega Meler ligt in D.O. Somontano, aan de voet van de Pyreneeën. Het wijnhuis wordt gerund door drie jonge, dynamische zussen met maar één duidelijk doel: “met kwaliteitsdruiven een heerlijke zuivere wijn maken met karakter en zonder toevoegingen”. De bergen in de Pyreneeën, met een klimaat van koude winters en hoge temperaturen in de zomer, zijn ideaal voor de productie van bijzondere bergwijnen. Hierdoor ontwikkelen de wijnen in deze condities veel balans. Zo hebben de wijnen naast de intense smaken, ook veel frisheid en zijn ze mineraalrijk.

 

De Mwa de Meler Blanc de Noir is een witte wijn van blauwe druiven! Helder, licht strogele kleur en groene reflecties. Een intense neus met elegante, subtiele aroma’s. In de smaak vindt u tonen van anijs, dille, venkel, bloemen en witte nectarine. Een elegante wijn met een lange, fruitige en iets kruidige afdronk. “Dat smaakt heerlijk bij de Pieterman ceviche!”, horen we vanuit de keuken.

 

De rode Mwa de Meler Tinto past perfect bij Chef zijn hoofdgerecht. Deze rode wijn is zeer expressief in de neus met intense aroma’s van rijp rood fruit, peper en met lichte balsamico hinten. De smaak is rijk en fruitig met smaken van sappig rood fruit en specerijen. De wijn is evenwichtig in frisheid en kruidigheid met een mooie afdronk met een klein pepertje.

 

Geef uw moeder dit jaar een dikke Mwa-de-Meler-smakkerd

tijdens haar Moederdag diner in Amable!

Wijnarrangement in restaurant Amable Kamperland

Vrouwen zijn beter in wijnproeven

“U kent haar wel, onze gastvrouw Daniela.

Sinds kort gaat onze Dani naar een wijncursus waar ze leert hoe ze beter wijn moet proeven.

Beter wijn proeven, wat is dat eigenlijk?” Chef legt het aan u uit.

 

Om goed te kunnen wijnproeven moet u allerlei geuren en smaken kunnen waarnemen én onder woorden kunnen brengen. Want dat is proeven: werken met uw zintuigen en hersenen. “Alle vrouwen, en ook de meeste mannen wel, beschikken over zintuigen en hersenen”, grapt Chef. Dus waarom zijn vrouwen dan beter in het proeven van smaken in wijn?

 

De smaak van een wijn komt allemaal samen in dat wat uw tong proeft, wat uw wangen voelen en dat wat er aan aroma’s worden waargenomen door uw neus. Op onze tong liggen smaakpapillen, en daar heeft iedereen er vier van. Drie ervan nemen zoet, zuur, zout, bitter en umami waar en de vierde helpt bij het voelen. Net als de één beter kan zien dan de ander, is het logisch dat de smaakpapillen van de ene mens in aanleg al meer talent hebben dan die van een ander.

 

Uit onderzoek blijkt dat er verschillende soorten mensen zijn; mensen die beter dan gemiddeld smaken kunnen onderscheiden, maar ook mensen die onder gemiddeld smaak waarnemen. Deze mensen proeven natuurlijk wel het nodige, maar wel veel minder intens en genuanceerd. Daar komt ook het eerste verschil tussen vrouwen en mannen vandaan, naar verhouding zijn er meer mannen onder gemiddeld wat betreft het onderscheiden en waarnemen van smaken.

 

Daar komt bij dat het hersendeel met oerinstinct op actuele waarneming bij vrouwen veel sterker is ontwikkeld dan bij mannen. Dit oerinstinct maakt dat zintuigen scherper en alerter kunnen werken. Omdat vrouwen vanuit de oudheid zich met voedsel en het bereiden van eten hebben beziggehouden, is het ook logisch dat er heel veel informatie over smaken in het vrouwelijke brein ligt opgeslagen. Hierdoor is hun proefvermogen beter ontwikkeld over de jaren heen dan die van mannen.

 

“Dus, vrouwen hebben in aanleg meer talent om te proeven,

maar dat moet uiteraard wel ontwikkeld worden, hé dani?”, aldus Chef,

“PROOST!”

Corvina

 

 

“Ook vissen doen aan trends”, grapt Chef. Zo eten we de laatste jaren in de winterperiode ineens skrei, de bij Scandinavië zwemmende winterkabeljauw. De Corvina is een echte voorjaarsvis, welke u wellicht nog niet zo vaak bent tegengekomen. Dat is jammer want je kunt er zo ontzettend veel mee – zoals roken, stomen, bakken, roosteren en rauw serveren. “Dit hippe visje kan écht bijna alles!”, roept Chef door de keuken.

 

“De Corvina is een baarsachtige vis uit de orde van de Ombervissen”, begint Chef te vertellen.  Op z’n Nederlands heet de zilvergrijze vis met gele lippen ook wel Zeeraaf. Het is een echte roofvis die jaagt op haringachtigen, kabeljauwachtigen en harders. Dit doet hij in de Atlantische Oceaan, Middellandse Zee en Rode Zee. De Corvina kan in het wild wel twee meter lang worden en 55 kilo zwaar. Ze leven vooral in ondiep kustwater, het liefst boven een rotsachtige zeebodem.

Corvina

Maar om aan de grote vraag te voldoen, wordt deze vis tegenwoordig wereldwijd op grote schaal gekweekt. Vanaf eitje meestal in bassins op het land, waarna ze later worden uitgezet in grote bassins in zee. Daar groeien ze uit totdat ze geconsumeerd kunnen worden. “Deze gekweekte exemplaren lijken heel erg op hun wilde broers en zussen”, vertelt Chef. “Wél zijn ze meestal iets grijzer van kleur en worden vaak niet groter dan 3 kilo. De volwassen vis is gemiddeld 1,5 meter lang”.

 

Het hele zachte, aromatisch visvlees is rijk aan Omega 3-vetten, proteïnes en mineralen zoals calcium. Hierdoor wordt de Corvina ook vaak aangeraden bij diëten. “Het is kortom een lekker, hip en gezond visje” zegt Chef tevreden.

 

Benieuwd wat Chef bedacht heeft?

 

Bekijk de Amabelse Bode